پادکست خون من باد حلال لبِ شیرین دهنان

Overview

به باور من خنده‌ مثل اثر انگشته. خنده هرکس مثل خودشه، مثل مال هر کسی که مال خودشه. یه عده‌ مالشون رو تو جیب شلوارشون می‌ذارن، یه عده مالشون رو تنبونشون، یه عده مالشون رو دست دوستشون می‌دن و یه عده هم، اصلا مالی ندارن، در نتیجه مال دیگران رو می‌خورن. خنده‌ها هم همین طورن. خنده‌ هر کس معرف آن شخص است. خنده‌ها مثل اثر انگشت پر از راز و مرز هستند و در نهایت نام، نشان و کلا هویت یک نفر را مشخص می‌کند. آدمیزاد از زمانی که پا به این جهان کثیف و مملو از نکتب می‌ذاره یعنی از بدو تولد، خنده‌ای را به همراه خود، بدبخت و به جهان کثیف آدم‌ها پرت می‌کند که تا زمانی که آن آدم که صاحب آن خنده نگون‌بخت است، در این جهان مملو از کثافت و نکتب زنده است، آن خنده هم باقی خواهد ماند. خنده‌ها حتی بعد از مرگ آدمی هم باز در جهان باقی می‌مانند تا یاد و خاطره آن فرد که صاحب آن خنده بوده است را زنده به نیکی یا بدی زنده نگاه دارند. یعنی خنده بعد از مرگ صاحب خود باز هم به حیات خود ادامه خواهد دارد. کلا آدم‌ها نه تنها خنده‌ها را برای معرفی شخصیت و هویت خود متولد، بیچاره و مفلوک می‌کنند بلکه با به وجود آوردنشان آنها را تا ابد در جهان باقی خواهند گذاشت. پس بدبخت‌تر از من و شمای آدمی، خنده‌هایمان هستند. ما روزی خواهم رفت اما خنده‌های بیچاره و نگون بختمان نه. در نتیجه خوشحال باشید و به همان خنده‌‌ها که خودمان بدبختشان کرده‌ایم پناه ببرید که هیچ پناهی به جز همین خنده‌های نگون‌بخت نداریم. --- Send in a voice message:
Release date: 2023-03-01
Plays: 0

No lyrics found for this item!